งาไซ

งาไซ

โกงกางบก

งาไซ

งาไซ ชื่อวิทยาศาสตร์ Planchonella obovata (R.Br.) Pierre (ชื่อพ้องวิทยาศาสตร์ Pouteria obovata (R.Br.) Baehni, Pouteria obovata var. dubia (Koidz. ex Nakai) H.Hara) จัดอยู่ในวงศ์พิกุล (SAPOTACEAE)
งาไซ มีชื่อท้องถิ่นอื่น ๆ ว่า สันขวาน (ลำปาง), อุ้งไก่ (สมุทรปราการ), โกงกางบก (ชลบุรี), โพอาศัย (ระนอง), งาไซ มะดินทราย (สงขลา), งาไซ (สุราษฎร์ธานี), มะดินทราย (สงขลา), ทีไร (ปัตตานี), พังกาบก (ภาคใต้), จันทิตสอ (ทั่วไป) เป็นต้น

ลักษณะของงาไซ

ต้นงาไซ จัดเป็นพรรณไม้ยืนต้นไม่ผลัดใบ ทรงพุ่ม มีลักษณะเป็นทรงกรวย เปลือกลำต้นเป็นสีเทาแดง พบขึ้นในป่าชายเลน ในบริเวณติดต่อกับป่าชายหาด
ต้นโกงกางบก

ใบงาไซ 

ใบเป็นใบเดี่ยว ผิวใบเรียบเป็นมัน สีเขียว ส่วนก้านใบเป็นสีน้ำตาลอมแดง

ใบโกงกางบก

ดอกงาไซ 

ออกดอกเป็นช่อกระจุก โดยจะออกตามง่ามใบ ฐานรองดอกมีลักษณะเป็นรูปถ้วย ดอกมีขนาดเล็ก
ดอกโกงกางบก

ผลงาไซ 

ผลเป็นผลเดี่ยว ลักษณะกลมรี มีขั้วเล็กน้อย ผิวผลเรียบ ผลเป็นสีเขียวและเป็นมัน กลีบเลี้ยงติดทนจนเป็นผล ภายในผลมีเมล็ด 1 เมล็ด
ผลโกงกางบก

สรรพคุณของงาไซ

ชาวโอรังอัสลีในรัฐเประ ประเทศมาเลเซีย จะนำใบมาบดใช้พอกรักษาอาการปวดศีรษะ (ใบ)

ประโยชน์ของงาไซ

เนื้อไม้มีความแข็ง สามารถนำมาใช้ทำเครื่องมือเครื่องใช้ได้ เช่น ด้ามขวาน ด้ามจอบ และใช้ทำเครื่องเรือนทั่วไป

เอกสารอ้างอิง : เว็บไซต์เมดไทย (MedThai).  “โกงกางใบเล็ก”.  [ออนไลน์].  เข้าถึงได้จาก: https://medthai.com/.  [14 ก.ย. 2561].


 ( จัดทำโดย นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี )

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

พังกาหัวสุมดอกแดง

รูปภาพ
พังกาหัวสุมดอกแดง ชื่อวิทยาศาสตร์ Bruguiera gymnorrhiza (L.) Savigny ชื่อวงศ์ RHIZOPHORACEAE ชื่ออื่น ประสัก ประสักแดง โกงกางหัวสุม พังกาหัวสุม (กลาง) , พลัก ลักษณะทั่วไป ไม้ต้นขนาดใหญ่ สูง 25-35 ม. ทรงพุ่มกลม ทึบ โคนต้น มีพูพอนสูง และมีช่องอากาศขนาดใหญ่อยู่ทั่วไป มีรากหายใจ คล้ายหัวเข่า เปลือกต้นหยาบสีนํ้าตาลดำ ถึงดำแตกเป็นร่องตามยาว ไม่เป็นระเบียบ ใบ ใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก รูปไข่แกมรีหรือรูปรี กว้าง 4-9 ซม. ยาว 8-20 ซม. โคนใบมน ปลายใบแหลมสั้น ผิวใบเรียบหนา คล้ายแผ่นหนัง ผิวใบด้านบนมีสีเขียวเข้มเป็นมัน ผิวใบด้านล่างเป็นสีเขียว อมเหลืองมีเส้นใบ 8-10 คู่ และเส้นใบสีแดงเรื่อๆ ก้านใบกลมมีสีแดงเรื่อๆ ยาว 2-5 ซม. หูใบแหลมยาว ประกบกันเป็นคู่ๆ ที่ปลายกิ่ง ยาว 4-8 ซม. มีสีแดง ร่วงง่าย ดอก สีแดงหรือแดงอมชมพู ออกดอกเดี่ยวๆ ตามง่ามใบ ก้าน ดอกยาว 3-4 ซม. ดอกตูมโค้งลงล่าง รูปกระสวย ยาว 2.5-3.5 ซม. กลีบเลี้ยงสีเขียวปนสีแดง โคนติดกัน ปลายแยกเป็นแฉกแคบๆ ลึกลง ครึ่งหนึ่ง มี 10-16 แฉก แต่ละแฉก กว้าง 0.3-0.5 ซม. ยาว 1.5-2 ซม. มีกลีบดอก 10-16 กลีบ รูปขอบข...
อ่านเพิ่มเติม

โกงกางใบเล็ก

รูปภาพ
โกงกางใบเล็ก โกงกางใบเล็ก โกงกางใบเล็ก ชื่อวิทยาศาสตร์ Rhizophora apiculata Blume ( ชื่อพ้องวิทยาศาสตร์ Rhizophora candelaria DC.) จัดอยู่ในวงศ์โกงกาง ( RHIZOPHORACEAE) เช่นเดียวกับโกงกางใบใหญ่ สมุนไพรโกงกางใบเล็ก มีชื่อท้องถิ่นอื่น ๆ ว่า โกงกาง (ระนอง) , พังกาทราย (กระบี่) , พังกาใบเล็ก (พังงา) , โกงกางใบเล็ก (ภาคกลาง) เป็นต้น ต้นโกงกางใบเล็ก เป็นไม้ที่มักขึ้นในดินเลนค่อนข้างอ่อนและมีน้ำทะเลท่วมถึงแบบสม่ำเสมอ บริเวณชายฝั่ง ริมคลอง และริมแม่น้ำที่มีน้ำทะเลท่วมถึง และมักจะขึ้นอยู่ตามบริเวณด้านนอกของป่าชายเลน ซึ่งการกระจายพันธุ์ก็จะแตกต่างกันออกไปในแต่ละพื้นที่ เช่น ที่อำเภอคุระบุรี จังหวัดพังงา จะพบขึ้นกระจายทั่วไปถัดจากกลุ่มไม้ลำแพน ส่วนป่าชายเลนในท้องที่อำเภอเขาสมิง จังหวัดตราด มักจะพบขึ้นอยู่ลึกเข้าไปจากขอบป่าหลังเขตแนวของไม้แสมและไม้ลำพู เป็นต้น นอกจากนี้ยังสามารถพบต้นโกงกางใบเล็กได้ในบริเวณริมฝั่งของเขาหินปูน หิวควอร์ตไซต์ และเขาหินเชลอีกด้วย โดยมีเขตการกระจายพันธุ์อยู่ในประเทศอินเดีย ศรีลังกา ทางเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และทางตอนเหนือของประเทศออสเตรเลี...
อ่านเพิ่มเติม

น้ำนอง

รูปภาพ
น้ำนอง ชื่อวิทยาศาสตร์ Brownlowia tersa (L.) Kosterm. ชื่อวงศ์ TILIACEAE ลักษณะทั่วไป   ไม้พุ่มแตกกิ่งระเกะระกะจากโคนต้น ออกเป็นกอแน่น สูง 1-3 ม. เปลือกต้นเหนียวคล้ายเชือก ใบ เป็นใบเดี่ยวเรียงเวียน แผ่นใบรูปใบหอก กว้าง 2.5-6 ซม. ยาว 10-21 ซม. ปลายใบแหลมถึงเรียวแหลม โคนใบมน ขอบใบเรียบ มีเส้นใบ 6-8 คู่ โค้งจรดกันที่ขอบผิว ผิวใบด้านบนเกลี้ยง เป็นสีเขียวเข้ม ผิวใบด้านล่างมีลักษณะเป็นเกล็ด เป็นสีเหลืองอมน้ำตาล คล้ายใบทุเรียนบ้าน ก้านใบยาว 0.5-1 ซม. ดอก สีขาว ออกดอกตามง่ามใบ เป็นช่อแยกแขนง ตาดอกมีลักษณะกลมเล็ก ดอกมีขนาดเล็ก วงกลีบเลี้ยงเป็นรูประฆัง ปลายแยกเป็น 5 แฉก รูปสามเหลี่ยม กลีบดอกมี 5 กลีบ รูปขอบขนานมีเกสรเพศผู้จำนวนมาก ผล ผลเป็นผลแห้งแตก มี 2 พู กว้าง 1-1.5 ซม. ยาว 1.5-2 ซม. ขั้วผลแหลมและบานออกไปทางปลายผล รูปร่างคล้ายสามเหลี่ยม ผลอ่อนเป็นสีเขียวและสีเขียวอมเหลืองเมื่อผลแก่ ออกดอกและติดผล เดือน มี.ค.-พ.ค. นิเวศวิทยา พบตามป่าชายเลนพื้นที่ค่อนข้างสูง ซึ่งนํ้าทะเลท่วมถึงเป็นครั้งคราว เป็นพันธุ์ไม้ป่าชายเลนที่ค่อนข้างหายากชนิดหนึ่ง ...
อ่านเพิ่มเติม